അവസാനം നീ കാണാമറയത്തേയ്ക്ക്
യാത്രയായി .
എത്ര വര്ണ്ണനാതീതം,
ഈ ലോകത്തുനിന്നുള്ള
നിന്റെ വിടവാങ്ങല് !
നിന്റെ പഞ്ചരത്തില്നിന്നും
വിമോചിതയായി ,
ചിറകു വിരിച്ച്
ആത്മാവിന്റെ ലോകത്തേക്കു
പറന്നുപറന്ന്.....
നീ വയോവൃദ്ധയാല്
കെണിയിലാക്കപ്പെട്ട പ്രാപ്പിടിയന് .
പുറപ്പാടിന്റെ കേളികൊട്ടുയര്ന്നപ്പോള്
കൂടുതകര്ത്തു പരലോകത്തേയ്ക്കുയര്ന്നു .
കൂമന്മാര്ക്കിയിടയിലകപ്പെട്ട
വിരഹിയായ വാനമ്പാടി നീ,
പനിനീര്പ്പൂവിന് ഗന്ധം പരന്നപ്പോള്
പൂന്തോപ്പിലെയ്ക്ക് പറന്നു.
ദുഷിച്ച മധുപാനത്താല്
നീ ഉന്മത്തനായിരുന്നു.
എന്നാല് ഇപ്പോള് നീയാ ,
അനശ്വര കൂടാരത്തിലെത്തി.
ഉന്നം നോക്കി തൊടുത്തുവിട്ട
അസ്ത്രം പോലെ നീ
പരമാനന്ദമെന്ന ലകഷ്യത്തിലേയ്ക്ക്
കുതിച്ചുയര്ന്നു.
ഈ മായാലോകം തെറ്റായവഴികള് ചൂണ്ടി
നിന്റെ ലക്ഷ്യം തടയാന് ശ്രമിച്ചു.
നീയതത്രയും മറികടന്ന്
അടയാളങ്ങളില്ലാത്ത ലോകത്തേയ്ക്ക്
യാത്രയായി.
ഇപ്പോള് നീ സൂര്യനേക്കാള്
തേജസ്സുള്ളവന്
പിന്നെന്തിനു കിരീടം?
ഈലോകം വെടിഞ്ഞ
നിനക്കെന്തിനാണു തലപ്പാവ്!
അന്ധമാം കണ്ണിനാല് എന്തിനു-
നീ തിരയുന്നു ആത്മാവിനെ ?
നീയാ പരമാത്മാവില് നിന്നും
വന്നവന് .
അല്ലയോ ഹൃദയമേ,
നീയെന്തൊരസാധാരണ പക്ഷി !
ആ ദിവ്യലോകത്തണയാനുള്ള
ആര്ത്തിയില് ശത്രുവിന് കുന്ത-
മുനയൊടിച്ചു ചിറകുവിരിച്ചു
കൃത്യമായി പറന്നു പറന്ന് ...
ശരത് കാലമണയുമ്പോള്
പൂക്കളപ്രത്യക്ഷമാകുന്നു.
നീയോ, ശീതക്കാറ്റിനെയും
അതിജീവിച്ച പനിനീര്പ്പൂവ്.
നീയീ ലോകമേലാപ്പില്
പെയ്തിറങ്ങിയ പ്രണയമഴ .
ഇനി വാക്കുകളില്ല ,അതുണര്ത്തിയ
നൊമ്പരമില്ല .
നീയിനി നിത്യമായ ലോകത്തില്
പ്രാണപ്രിയന്റെ കൈകളില്
വിശ്രമിയ്ക്കൂ ... .
No comments:
Post a Comment